Próchnica to choroba, która prowadzi do stopniowego odwapniania i rozpadu twardych tkanek zęba. Nieleczona może prowadzić do utraty zębów, a także wywoływać szereg groźnych dla zdrowia schorzeń. Leczenie początkowej próchnicy polega na remineralizacji szkliwa. W przypadku pojawienia się większych ubytków niezbędne jest ich wypełnienie. Zaawansowane zmiany wymagają leczenia kanałowego.
Kiedy stosuje się leczenie endodontyczne (kanałowe)?
Ząb zbudowany jest z tkanek nazywanych szkliwem, zębiną, miazgą oraz cementem korzeniowym. Najtwardszą tkanką znajdującą się na zewnątrz zęba jest szkliwo. Tuż pod nim znajduje się zębina, tkanka przypominająca swą strukturą kość. Jest ona bardziej miękka od szkliwa, a przez to bardziej podatna na działanie próchnicy. Kolejną tkanką jest miazga, czyli jama wypełniona komórkami, naczyniami krwionośnymi i nerwami. Wszelkie stany zapalne występujące w tym miejscu wywołują ból, który wymaga interwencji stomatologa. Sporadyczne dolegliwości bólowe świadczą zwykle o początkowym zapaleniu miazgi, które można wyleczyć, zachowując żywotność zęba. Jeśli ból pojawia się często, towarzyszą mu bóle głowy oraz nieprzyjemny zapach z ust, prawdopodobnie doszło do nieodwracalnego zapalenia miazgi zęba lub jej martwicy. Jedynym sposobem na uniknięcie ekstrakcji zęba jest przeprowadzenie leczenia endodontycznego, nazywanego również kanałowym.
Na czym polega leczenie kanałowe zębów pod mikroskopem?
Leczenie kanałowe zwykle rozpoczyna się od wykonania zdjęcia rentgenowskiego. Na jego podstawie stomatolog może ocenić poziom zaawansowania choroby, a także określić kształt, położenie oraz ilość kanałów. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym i rozpoczyna się od otwarcia komory zęba w celu usunięcia z niej żywej lub martwej miazgi. Do tego celu stosuje się specjalistyczne narzędzia, a także środki chemiczne, takie jak woda utleniona i podchloryn sodu, których zadaniem jest dezynfekcja zakażonego miejsca.
Niedokładne usunięcie miazgi może doprowadzić do wystąpienia reinfekcji. Aby tego uniknąć, warto zdecydować się na leczenie kanałowe pod mikroskopem. Zastosowanie mikroskopów operacyjnych pozwala na uzyskanie kilkunastokrotnego powiększenia obrazu korzeni i kanałów korzeniowych. Dzięki temu stomatolog ma pełny wgląd do miejsc niewidocznych gołym okiem. Mikroskop znacząco przyspiesza i ułatwia wykonywanie zabiegu. Szczególnie sprawdza się w przypadku leczenia zębów o nietypowym kształcie lub umiejscowieniu. Korzystanie z tego narzędzia pozwala także wykryć wrodzone anomalie lub sztuczne przeszkody w kanałach zębowych, które utrudniają usunięcie całej miazgi. Coraz częściej leczeniu endodontycznemu pod mikroskopem poddawane są zęby, które wcześniej były nieskutecznie leczone w tradycyjny sposób. Przeprowadzenie zabiegu z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi optycznych jest często dla pacjenta ostatnią szansą na uniknięcie ekstrakcji zęba. Po dokładnym opracowaniu odsłoniętej komory zębowej stomatolog przystępuje do jej wypełniania. Do tego celu stosuje się biokompatybilny materiał nazywany gutaperką, który wprowadza się do kanałów wraz z uszczelniaczem. Dzięki odpowiedniemu opracowaniu kanałów wypełnienie jest szczelne i stanowi skuteczne zabezpieczenie przed wnikaniem bakterii.
Podsumowanie
Leczenie kanałowe pod mikroskopem to zabieg, który przeprowadza się zwykle podczas jednej wizyty. W tradycyjnym leczeniu endodontycznym pacjent musi odwiedzić gabinet dwa lub trzy razy. Na uwagę zasługuje również znakomita skuteczność leczenia pod mikroskopem, która jest zdecydowanie wyższa niż w przypadku zabiegów z użyciem zwykłych narzędzi.
